നന്മകൾ നി­റഞ്ഞ നാ­ട്ടിൻ പു­റം...


ആദർ­ശ് മാ­ധവൻ കു­ട്ടി­ 

ജാ­തി­യു­ടെ­യും മതത്തി­ന്റെ­യും പേ­രിൽ ഇന്ത്യയിൽ പല സ്ഥലത്തും ആളു­കൾ പരസ്പരം പോ­രടി­ക്കു­ന്ന കാ­ലഘട്ടത്തിൽ ഇപ്പോ­ഴും മതമൈ­ത്രി­യു­ടെ­ പ്രതീ­കമാ­യി­ നി­ൽ­ക്കു­ന്ന മലയാ­ളം ഈ ചെ­റി­യ പെ­രു­ന്നാ­ളി­ലും ഭക്തി­യു­ടെ­ നി­റവി­ലാ­ണ്. നമ്മൾ ജനി­ച്ചു­ വളരു­ന്ന നാട് തന്നെ­യാണ് നമ്മു­ടെ­ സംസ്ക്കാ­രത്തെ­യും നമ്മു­ടെ­ സ്വഭാ­വ രീ­തി­കളെ­യും സ്വാ­ധീ­നി­ക്കു­ന്ന ഏറ്റവും വലി­യ ഘടകം എന്ന് വി­ശ്വസി­ക്കു­ന്ന ഞാൻ മതമൈ­ത്രി­ നി­ലകൊ­ള്ളു­ന്ന എന്റെ­ നാ­ട്ടിൽ നി­ന്ന് തന്നെ­യാണ് പല അറി­വു­കളും സ്വാ­യത്തമാ­ക്കി­യത്. ക്ഷേ­ത്ര സാ­മീ­പ്യം കൊ­ണ്ട് അനു­ഗ്രഹീ­തമാ­യ തി­രു­വനന്തപു­രം ജി­ല്ലയു­ടെ­ പ്രാ­ന്തപ്രദേ­ശമാ­യ പള്ളി­പ്പു­റത്ത് ജനി­ച്ച ഞാൻ പി­ന്നീട് ഈ കു­ടുംബ പശ്ചാ­ത്തലത്തിൽ നി­ന്ന് ഇതര മതസ്‌ഥർ­ക്ക് ഭൂ­രി­പക്ഷമു­ള്ള ഒരു­ പശ്ചാ­ത്തലത്തി­ലേ­ക്കാണ് കൂ­ടു­ മാ­റാൻ തീ­രു­മാ­നി­ച്ചത്. അച്ഛന്റെ­ തീ­രു­മാ­നം കേ­ട്ട് ബന്ധു­ക്കൾ ഒന്ന് നെ­റ്റി­ ചു­ളി­ച്ചെ­ങ്കി­ലും അവി­ടെ­ ഞങ്ങളു­ടെ­ അയൽ­ക്കാ­രാ­യി­ ലഭി­ച്ച മു­സ്ലിം കു­ടുംബം ഞങ്ങളെ­ അവരു­ടെ­ സ്വന്തം വീ­ട്ടു­കാ­രെ­പ്പോ­ലെ­ തന്നെ­ കരു­തി­പ്പോ­ന്നതും ഒരു­ കു­ടു­ബം പോ­ലെ­ ജീ­വി­ക്കാൻ തു­ടങ്ങി­യതു­മെ­ല്ലാം വളരെ­ പെ­ട്ടെ­ന്നാ­യി­രു­ന്നു­.

ഞങ്ങളു­ടെ­ ഏറ്റവും മനോ­ഹരമാ­യ ദി­നങ്ങളാ­യി­രു­ന്നു­ ഓരോ­ വർ­ഷത്തെ­യും റമദാൻ ദി­നങ്ങൾ. ആ നാ­ട്ടി­ലെ­ നവാ­ഗതരാ­യ ഞങ്ങളു­ടെ­ ദി­നങ്ങളെ­ അവർ എന്നും പെ­രു­ന്നാ­ളു­കൾ ആക്കി­ മാ­റ്റി­ എന്ന് തന്നെ­ പറയാം. അയൽ­വീ­ട്ടി­ലെ­ റജി­ലത്താ­ത്തയു­ടെ­ കോ­ഴി­ക്കറി­യോട് മത്സരി­ക്കു­ക, എന്റെ­ മറ്റൊ­രു­ സു­ഹൃ­ത്ത് നാ­സി­യു­ടെ­ ഉമ്മ പാ­കം ചെ­യ്ത നേ­ർ­ത്ത അരി­പ്പത്തരി­യും ആട്ടി­റച്ചി­ കറി­യു­മാ­ണ്. റഷീ­ദ്ക്കയു­ടെ­ നെ­യ്ച്ചോ­റും കിണ്­ണത്തപ്പവും തു­ടങ്ങി­ വി­വി­ധ വി­ഭവങ്ങളു­ടെ­ രു­ചി­ക്കൂ­ട്ട് തന്നെ­യാണ് പെ­രു­ന്നാൾ ദി­നങ്ങൾ.

ഭക്ഷണം കഴി­ഞ്ഞാണ് ക­ളി­ സ്‌ഥലങ്ങൾ­ക്ക് ജീ­വൻ വെ­ക്കു­ക. എൺപത്തി­യൊ­ൻ­പതി­ലെ­ കപിൽ ദേ­വി­ന്റെ­യും വെംഗ്‌സാർ­ക്കറി­ന്റെ­യും പിൻ മു­റക്കാർ മടൽ ബാ­റ്റും റബ്ബർ ബോ­ളു­മാ­യി­ പു­രയി­ടങ്ങൾ കൈ­യ്യടക്കു­കയാ­യി­. മരച്ചീ­നി­ക്കന്പു­കൾ ചെ­ത്തി­മി­നു­ക്കി­യ സ്റ്റന്പു­കൾ ഇടയ്ക്കി­ടയ്ക്ക് കടപു­ഴകും. ഇഫ്ത്താ­റു­കളി­ലൂടെയും പ്രസംഗവേ­ദി­കളി­ലൂ­ടെ­യു­മല്ല, മത സൗ­ഹാ­ർ­ദ്ദങ്ങൾ ഇത്തരം മൈ­താ­നങ്ങളിൽ പ്രവർ­ത്തി­ച്ചു­ കാ­ണി­ക്കു­കയാ­യി­രു­ന്നു­ ഞങ്ങൾ.

വർ­ഷങ്ങൾ പലത് കടന്നു­പോ­യി­. ആദ്യം ജി­ല്ല, പി­ന്നെ­ സംസ്‌ഥാ­നം, ഒടു­വിൽ രാ­ജ്യം ഈ ക്രമത്തിൽ പ്രവാ­സജീ­വി­തം മു­ന്നേ­റി­യെ­ങ്കി­ലും അന്നത്തെ­ നി­ഷ്കളങ്കമാ­യ സ്നേ­ഹവും തീ­ക്ഷ്ണമാ­യ സൗ­ഹൃ­ദവും മനസ്സിൽ നി­ന്ന് മാ­ഞ്ഞി­ട്ടി­ല്ല. അവരു­മാ­യി­ ഇന്നും ഊഷ്മളമാ­യ ബന്ധം കാ­ത്തു­സൂ­ക്ഷി­ക്കു­ന്നു­. ഈ പരി­ശു­ദ്ധ റമദാൻ മാ­സത്തിൽ മതം എന്നത് മനു­ഷ്യനെ­ സ്നേ­ഹി­ക്കാ­നു­ള്ള വി­ധം ആണെ­ന്ന് എന്നെ­ പഠി­പ്പി­ച്ച കു­ന്നുംപു­റം എന്ന കൊ­ച്ചു­ ഗ്രാ­മത്തി­ലെ­ സഹോ­ദരങ്ങൾ­ക്ക് എന്റെ­ പെ­രു­ന്നാൾ ആശംസകൾ നേ­രു­ന്നു­...

You might also like

Most Viewed