സു­തലത്തി­ലെ­ മഹാ­ബലി­


ഇനി­ ഓണനാ­ളു­കൾ‍. ചി­ങ്ങം പി­റക്കും മു­ന്പെ­ ഓണത്തി­ന്റെ­ സു­ന്ദര സ്വപ്നം മനസിൽ‍ ഏറ്റി­ ദേ­ശീ­യ ഉത്സവമാ­യി­ പ്രത്യേ­കി­ച്ചും മലയാ­ളി­കൾ‍ ഓണത്തെ­ വരവേ­ൽ‍ക്കു­കയാ­ണ്, ത്രി­മൂ­ർ­ത്തി­കളാ­യ ബ്രഹ്മാ­വി­ഷ്ണു­ മഹേ­ശ്വരന്മാർ അതിൽ‍ ബ്രഹ്മാ­വി­ന്റെ­ പു­ത്രനാ­യ വ്യാ­സമഹർ­ഷി­യാൽ‍ വി­രചി­തമാ­യ ശ്രീ­ മഹാ­ഭാ­ഗവതത്തിൽ‍ ദശാ­വതാ­രങ്ങളെ­ സംബന്ധി­ച്ച് വി­ശദമാ­യ പ്രതി­പാ­ദനമു­ണ്ട്. വി­ശേ­ഷി­ച്ചും വാ­മനാ­വതാ­രവും മഹാ­ബലി­ ചരി­തവു­മാ­ണല്ലോ­ ഓണത്തി­ന്റെ­ അടി­സ്ഥാ­ന പ്രമാ­ണം. ആ കഥ പഠി­ക്കു­ന്നത് നേ­രത്തെ­ പഠി­ച്ചതു­പോ­ലെ­യാ­ണോ­ അതല്ല ശ്രീ­ മഹാ­ഭാ­ഗവതത്തി­ലെ­ അഷ്ടമ സ്കന്ദത്തി­ലെ­ മന്വന്തരങ്ങളു­ടെ­ കഥാ­ഭാ­ഗം. ആ കഥാ­ ഭാ­ഗത്തിൽ‍പ്പെ­ട്ട വാ­മനാ­വതാ­രമാണ് ഇക്കു­റി­ സു­കൃ­തചി­ന്തകളി­ൽ‍. ആരു­ പറഞ്ഞു­ മഹാ­ബലി­യെ­ പാ­താ­ളത്തി­ലേ­ക്ക് ചവി­ട്ടി­താ­ഴ്ത്തി­ എന്ന് വാ­മനാ­വതാ­രത്തിൽ‍ വന്ന മഹാ­വി­ഷ്ണു­ എന്നു­ സന്ദേ­ഹി­ക്കു­കയല്ലെ­ ചരി­ത്ര സത്യത്തെ­ത്തി­നെ­തി­രെ­ കഥ മാ­റ്റി­ എഴു­തി­ പാ­ടി­ പഠി­പ്പി­ച്ചു­ നടത്തി­യതിൽ‍ കാ­ലത്തിന് തകരാറ് വന്നതാ­ണോ­ അതോ­ കാ­ലത്തി­നൊ­പ്പം കോ­ലം കെ­ട്ടാൻ മടി­ച്ചവ‍‍ർ‍ ഉണ്ടാ­ക്കി­യ പഴങ്കഥ. പതി­രി­ല്ലാ­ത്ത കഥ. ആ കഥ ഇനി­യും പാ­ടാ­നും കേ­ൾ‍ക്കാ­നും ഇടനൽ‍കാ­തെ­ സത്യത്തെ­ മു­റു­കെ­ പി­ടി­ച്ച് വി­ശ്വാ­സ്യത ചോ­ദ്യം ചെ­യ്യപ്പെ­ടാ­തി­രി­ക്കു­ന്നതല്ലെ­ നല്ലത്. ചി­ന്തി­ക്കണം. മന്വന്തരങ്ങൾ‍ പതി­നാ­ലെ­ണ്ണം ഉണ്ട്. അവയോ­രോ­ന്നും വി­വരി­ച്ചു­ കേ­ട്ടശേ­ഷം പരീ­ക്ഷത്ത് രാ­ജാവ് ശ്രീ­ശു­ക മഹ‍ർ‍ഷി­യോട് ആരാ­ഞ്ഞു­. പ്രഭോ­, ഭഗവാൻ നാ­രാ­യണൻ എന്തി­നാണ് മഹാ­ബലി­യോട് മൂ­ന്നടി­ ഭൂ­മി­ യാ­ചി­ച്ചു­ വാ­ങ്ങി­യത്. ആ കഥ അവി­ടു­ന്ന് വി­ശദമാ­യി­ പറഞ്ഞു­ തരു­മോ­.

വാ­മനാ­വതാ­രം

ശു­കമഹർ‍ഷി­ തു­ടർ‍ന്നു­

ഇന്ദ്രന്റെ­ കയ്യാൽ‍ മൃ­ത്യു­ വരി­ച്ച മഹാ­ബലി­യെ­ അസു­ര ഗു­രു­വാ­യ ശു­ക്രാ­ചാ­ര്യൻ ജീ­വി­പ്പി­ച്ചു­. ജീ­വൻ തി­രി­കെ­ ലഭി­ച്ച മഹാ­ബലി­ ദേ­വലോ­കം ആക്രമി­ക്കു­വാ­നൊ­രു­ങ്ങി­. മഹാ­ബലി­യെ­ ആ സന്ദർ­ഭത്തിൽ‍ നേ­രി­ടു­ന്നത് ഉചി­തമല്ലെ­ന്നു­ മനസ്സി­ലാ­ക്കി­യ ദേ­വന്മാർ സ്വ‍‍ർ‍ഗം ഉപേ­ക്ഷി­ച്ചു­ പലാ­യനം ചെ­യ്തു­. അങ്ങി­നെ­ സു­രലോ­കം  അസു­രന്മാ­രു­ടേ­താ­യി­ മാ­റി­. അസു­ര ചക്രവർ­ത്തി­യാ­യ മഹാ­ബലി­ നൂ­റു­ അശ്വമേ­ധ യാ­ഗങ്ങൾ‍ വി­ധി­പൂ­ർ­വ്വം നടത്തി­. തന്റെ­ മകന് സകല പദവി­യും സന്പത്തും നഷ്‍ടപ്പെ­ട്ടതി­ന്റെ­ ദുഃഖത്തിൽ‍ ദേ­വമാ­താവ് അദി­തി­ പതി­യാ­യ കശ്യപനോട് സങ്കടമു­ണ‍ർ­ത്തി­ച്ചു­ നഷ്ടപ്പെ­ട്ടവ തി­രി­കെ­ ലഭി­ക്കു­വാൻ ഭഗവാൻ നാ­രാ­യണനെ­ പൂ­ജി­ക്കു­ന്നതാണ് ഏകമാ­ർ­ഗ്ഗമെ­ന്നു­ കശ്യപൻ അദി­തി­യെ­ അറി­യി­ച്ചു­. പന്ത്രണ്ട് നാ­ളു­കൾ‍ നീ­ളു­ന്ന പയോ­വൃ­തം അനു­ഷ്ഠി­ച്ചാൽ‍ ഭഗവാൻ സംപ്രീ­തനാ­കും എന്നറി­ഞ്ഞ അദി­തി­ പതി­യു­ടെ­ നി­ർ­ദേ­ശാ­നു­സാ­രം വ്രതമാ­ചരി­ക്കു­വാൻ തു­ടങ്ങി­. വൃ­താ­ന്ത്യത്തിൽ‍ അദി­തി­യു­ടെ­ മു­ന്നിൽ‍ കോ­മളരൂ­പം പൂ­ണ്ട ഭഗവാൻ പ്രത്യക്ഷനാ­യി­. സന്തോ­ഷാ­ധി­ക്യത്താൽ‍ അദി­തി­ ഭഗവാ­നെ­ സ്തു­തി­ക്കു­വാൻ തു­ടങ്ങി­. അദി­തി­യു­ടെ­ ദുഃഖങ്ങൾ‍ വൈ­കാ­തെ­ ശമി­ക്കു­മെ­ന്നു­ അറി­യി­ച്ച ശേ­ഷം ഭഗവാൻ അന്തർ­ധാ­നം ചെ­യ്തു­.

You might also like

Most Viewed