‘ചക്കി­ക്കൊ­ത്തൊ­രു­ ചങ്കരൻ, ധിം തരി­കി­ട തോം’


ഭാ­ര്യഭർ­ത്താ­ക്കന്മാ­രാ­യ ചക്കി­യും ചങ്കരനും ദി­വസക്കൂ­ലി­ക്ക് പണി­യെ­ടു­ക്കു­ന്ന തൊ­ഴി­ലാ­ളി­കളാ­ണ്. ഒരു­ കൊ­ച്ചു­ കു­ടി­ലിൽ ആണ് അവരു­ടെ­ താ­മസം. നാ­ല്പതു­കളി­ലെ­ത്തി­യി­ട്ടും മക്കളി­ല്ല. ചക്കി­യു­ടെ­ ദി­വസക്കൂ­ലി­ ചങ്കരന്റേ­തി­നെ­ക്കാൾ കു­റവാ­ണ്. രണ്ടു­പേ­രും രാ­വി­ലെ­ 8 മണി­യാ­വു­ന്പോ­ഴേ­ക്കും ജോ­ലി­ക്കാ­യി­ കു­ടി­ലിൽ നി­ന്ന് പു­റപ്പെ­ടും. ചക്കി­ നേ­രത്തെ­ വീ­ട്ടി­ലെ­ത്തും. എന്നി­ട്ട് ചങ്കരനാ­യി­ കാ­ത്തി­രു­പ്പാ­ണ്. ചങ്കരൻ ജോ­ലി­ ഒക്കെ­ കഴി­ഞ്ഞ് വേ­തനവും കൈ­ക്കലാ­ക്കി­ വൈ­കീ­ട്ട് നേ­രെ­ അടു­ത്തു­ള്ള കള്ളു­ഷാ­പ്പി­ലേ­ക്ക് നീ­ങ്ങും. തെ­ങ്ങിൻ കള്ളല്ലാ­തെ­ മറ്റൊ­രു­ മദ്യവും അയാൾ ഉപയോ­ഗി­ക്കി­ല്ല. രണ്ട് മൂ­ന്ന് കു­പ്പി­ തെ­ങ്ങിൻ രസാ­യനം അകത്താ­ക്കി­ ഒരു­ കു­പ്പി­ നി­റയെ­ കള്ളു­മാ­യി­ വൈ­കീ­ട്ടത്തേ­ക്കു­ള്ള അരി­യും കപ്പയും അനു­ബന്ധ സാ­ധനങ്ങളും വാ­ങ്ങി­ ആറ് മണി­യോ­ടെ­ ചങ്കരൻ വീ­ട്ടി­ലെ­ത്തും. കൈ­യിൽ കരു­തി­യ ഒരു­ കു­പ്പി­ കള്ള് ചക്കി­ക്കാ­ണ്. രണ്ടു­പേ­രും കൂ­ടെ­ കപ്പ പു­ഴു­ങ്ങി­ കഞ്ഞി­യും വെ­ച്ച് അടു­ത്തു­ള്ള തോ­ട്ടിൽ പോ­യി­ കു­ളി­യും കഴി­ഞ്ഞ് വരു­ന്പോ­ഴേ­യ്ക്കും മണി­ രാ­ത്രി­ എട്ട്. ചക്കി­ കള്ള് സേ­വി­ക്കു­ന്പോൾ തു­ള്ളി­ ചങ്കരനും കൊ­ടു­ക്കും. പി­ന്നെ­ ഗാ­നമേ­ളയാ­യി­. ചെ­മ്മീ­നി­ലെ­ ‘മാ­നസമൈ­നേ­ വരൂ­....’ എന്ന ഗാ­നമാണ് പ്രാ­രംഭ ഗാ­നം. രണ്ടു­ പേ­രും കൂ­ടെ­ ഒരു­മി­ച്ചാണ് പാ­ടു­ന്നത്. പാ­ടി­ക്കൊ­ണ്ടി­രി­ക്കു­ന്പോൾ കൂ­ടെ­ കഞ്ഞി­യും കു­ടി­ക്കും. ഒടു­വിൽ ചങ്കരന്റെ­ ഒരു­ കമന്റ്, ‘ചക്കി­ക്കൊ­ത്തൊ­രു­ ചങ്കരൻ­’ ചക്കി­യു­ടെ­ മറു­പടി­ ‘ധിം തരി­കി­ട തോം’ പി­ന്നെ­ ഉറക്കമാ­യി­. സു­ഖമാ­യ ഉറക്കം. ഉറക്കഗു­ളി­കകൾ അവർ­ക്കു­ വേ­ണ്ട. മസാ­ജും വേ­ണ്ട പി­രി­മു­റു­ക്കം മാ­റാൻ. കാ­രണം അവർ­ക്ക് മാ­നസി­ക പി­രി­മു­റു­ക്കമി­ല്ല. എന്തോ­രു­ സു­ഖം! നാ­ളെ­യെ­ക്കൊ­ണ്ട് ലവലേ­ശം ഭാ­രമോ­ ക്ലേ­ശമോ­ അവർ­ക്കി­ല്ല. കടാ­പ്പു­റത്ത് ആടി­പ്പാ­ടി­ നടക്കു­ന്ന പരീ­ക്കു­ട്ടി­യേ­യും കറു­ത്തമ്മയേ­യും പോ­ലെ­ അവരും ജീ­വി­തമാ­സ്വദി­ക്കു­ന്നു­. മനക്കോ­ട്ടകളി­ല്ല, മനഃപ്രയാ­സവു­മി­ല്ല. എല്ലാ­ ദി­വസവും അവർ­ക്ക് ഒരു­പോ­ലെ­, ധിം തരി­കി­ട തോം!

വി­ദ്യാ­ഭ്യാ­സമി­ല്ലാ­ത്ത, സൗ­ന്ദര്യമി­ല്ലാ­ത്ത, ബാ­ങ്കു­ ബാ­ലൻ­സി­ല്ലാ­ത്ത ആ കു­ടി­ലി­ലെ­ ശാ­ന്തതയും സമാ­ധാ­നവും നമ്മു­ടെ­ ഇടയിൽ ഇന്ന് എത്ര കു­ടുംബങ്ങളി­ലു­ണ്ട്? തു­ലോം ചു­രു­ക്കം! സ്ത്രീ­ പു­രു­ഷ മനസു­കളു­ടെ­ ശാ­സ്ത്രമറി­യാ­തെ­ കലഹി­ക്കു­ന്ന കു­ടുംബങ്ങളാണ് ചു­റ്റി­നും. പു­രു­ഷൻ വി­ലകൽ­പ്പി­ക്കു­ന്നത് അധി­കാ­രം, കാ­ര്യക്ഷമത, കഴി­വ്, നേ­ട്ടം എന്നി­വയ്ക്കാ­ണ്. എന്നാൽ സ്ത്രീ­ കൂ­ടു­തൽ വി­ല കൊ­ടു­ക്കു­ന്നത് സ്നേ­ഹം, ആശയവി­നി­മയം, സൗ­ന്ദര്യം, ബന്ധങ്ങൾ എന്നി­വയ്ക്കാ­ണ്. സമ്മർ­ദ്ദം വരു­ന്പോൾ പു­രു­ഷൻ തന്നി­ലേ­യ്ക്ക് ഒതു­ങ്ങും. എന്നാൽ സ്ത്രീ­ വാ­ചാ­ലയാ­കും. പു­രു­ഷനോട് നേ­രി­ട്ട് ആവശ്യപ്പെ­ടു­ന്ന കാ­ര്യങ്ങളേ­ അയാൾ ശ്രദ്ധി­ക്കൂ­. സ്ത്രീ­യെ­ സംബന്ധി­ച്ചി­ടത്തോ­ളം ആവശ്യപ്പെ­ടാ­തെ­ ചെ­യ്യണമെ­ന്നു­ള്ളതാ­ണ്, താൻ വി­ശ്വസ്തനാണ് എന്ന ഭാ­ര്യയി­ലു­ള്ള ധാ­രണ പു­രു­ഷന് സന്തോ­ഷം നൽ­കു­ന്നു­. പു­രു­ഷൻ അംഗീ­കാ­രം, പ്രശംസ, നാ­യകത്വം, പ്രോ­ത്സാ­ഹനം ഇവ ആഗ്രഹി­ക്കു­ന്പോൾ സ്ത്രീ­ ബഹു­മാ­നം, സ്വകാ­ര്യത, ശ്രദ്ധ, ഭി­ന്നതയി­ല്ലാ­യ്മ ഇവ ഇഷ്ടപ്പെ­ടു­ന്നു­.

പ്രസി­ദ്ധ മനഃശാ­സ്ത്രജ്ഞൻ യൂ­ങ്ങ് പറയു­ന്നത് “സ്ത്രീ­കൾ പു­രു­ഷന്മാ­രേ­ക്കാൾ കഠി­നഹൃ­ദയരാ­ണ്. മാ­ലാ­ഖയു­ടെ­ മു­ഖമു­ള്ള ചി­ല സ്ത്രീ­കൾ നി­സ്സാ­ഹയതയും ബലഹീ­നതയും പ്രകടി­പ്പി­ക്കാ­റു­ണ്ട്. അവരാണ് ഏറ്റവും കഠി­ന ഹൃ­ദയർ. അധി­കം വർ­ത്തമാ­നം പറയു­ന്ന സ്ത്രീ­കൾ വളരെ­ കു­റച്ചേ­ ചി­ന്തി­ക്കു­ന്നു­ള്ളൂ­. സു­ന്ദരി­യാ­യ സ്ത്രീ­ പു­രു­ഷന് ഒരു­ ഭീ­ഷണി­യാ­ണ്. പൊ­തു­വേ­ സു­ന്ദരി­മാർ നി­രാ­ശയ്ക്കി­ട വരു­ത്തും. സു­ന്ദരമാ­യ ശരീ­ര പ്രകൃ­തി­യും സു­ന്ദരമാ­യ വ്യക്തി­ത്വവും വളരെ­ ചു­രു­ക്കമാ­യേ­ ഒരാ­ളി­ൽ­ത്തന്നെ­ ഒത്തി­ണങ്ങൂ­” യൂ­ങ്ങി­നെ­ എതി­ർ­ക്കു­ന്നവർ ധാ­രാ­ളമു­ണ്ട്. വി­യോ­ജി­പ്പ് പ്രകടി­പ്പാ­ക്കൊ­നൊ­രു­ന്പെ­ടു­ന്നവർ ഉറക്കെ­ ചി­ന്തി­ക്കു­ന്നത് നന്നാ­യി­രി­ക്കും. പക്ഷേ­, ഈ മനഃശാ­സ്ത്രമൊ­ന്നു­മറി­ഞ്ഞു­ കൂ­ടാ­ത്ത നമ്മു­ടെ­ ചങ്കരൻ ചക്കി­യെ­ കരു­തു­കയും ചക്കി­ ചങ്കരനെ­ അകമഴി­ഞ്ഞ് സ്നേ­ഹി­ക്കു­കയും ചെ­യ്യു­ന്ന സജീ­വകഥയ്ക്ക് എന്റെ­ ബാ­ല്യകാ­ലം സാ­ക്ഷി­യാ­ണ്! കാ­ലം പോ­യ പോ­ക്കേ­! ധിം തരി­കി­ട തോം.

പു­രു­ഷന്റെ­ പ്രതീ­ക്ഷ: എന്നോട് സഹകരി­ക്കണം, ഞാൻ തളരു­ന്പോൾ എന്നെ­ ആശ്വസി­പ്പി­ക്കണം, ഞാൻ വി­ജയി­ക്കു­ന്പോൾ എന്നെ­ അഭി­നന്ദി­ക്കണം, എന്റെ­ മു­ന്പിൽ എപ്പോ­ഴും പ്രസന്നവദനയാ­യി­രി­ക്കണം, എന്നെ­ അനു­സരി­ക്കണം; എതി­ർ­ത്ത് സംസാ­രി­ക്കരു­ത്, എനി­ക്കു­ള്ളവരെ­ അവളു­ടെ­ സ്വന്തമാ­യി­ കരു­തണം, പണം ചെ­ലവഴി­ക്കു­ന്പോൾ എന്റെ­ താ­ൽ­പര്യം നോ­ക്കണം, തൊ­ട്ടതി­നൊ­ക്കെ­ പരാ­തി­ പറയരു­ത്, എന്റെ­ പ്രശ്നങ്ങൾ മനസി­ലാ­ക്കി­ പെ­രു­മാ­റണം, എന്റെ­ മേൽ‍ കൂ­ടു­തൽ നി­യന്ത്രണങ്ങളു­മാ­യി­ വരരു­ത്.
സ്ത്രീ­യു­ടെ­ പ്രതീ­ക്ഷ: എന്റെ­ വ്യക്തി­ത്വം അംഗീ­കരി­ക്കണം, എന്നെ­ കു­റ്റം പറയരു­ത്, ഞാൻ ചെ­യ്യു­ന്ന കാ­ര്യങ്ങളിൽ എന്നെ­ അഭി­നന്ദി­ക്കണം, എന്റെ­ മു­ന്നിൽ സന്തോ­ഷവാ­നാ­യി­രി­ക്കണം, മറ്റു­ സ്ത്രീ­കളു­മാ­യി­ താ­രതമ്യം ചെ­യ്യരു­ത്, എന്റെ­ വീ­ട്ടു­കാ­രെ­ സ്വന്തമാ­യി­ കാ­ണണം, മറ്റു­ സ്ത്രീ­കളു­മാ­യി­ ഇടപെ­ടു­ന്നത് എനി­ക്കു­ കൂ­ടി­ തൃ­പ്തി­കരമാ­യി­ വേ­ണം. ഞാ­നറി­യാ­തെ­ രഹസ്യ ഇടപാ­ടു­കൾ പാ­ടി­ല്ല, എന്റെ­ ആവശ്യങ്ങൾ അറി­ഞ്ഞ് സഹാ­യി­ക്കണം, എന്നെ­ പൂ­ർ­ണ്ണമാ­യി­ വി­ശ്വസി­ക്കണം.

സ്നേ­ഹി­ക്കാ­നും സ്നേ­ഹി­ക്കപ്പെ­ടാ­നും ശ്രദ്ധി­ക്കാ­നും ശ്രദ്ധി­ക്കപ്പെ­ടാ­നും ഉള്ള അഭി­വാ­ഞ്ച എല്ലാ­ മനു­ഷ്യനു­മു­ണ്ട്. മനു­ഷ്യന്റെ­ ഏറ്റവും ശക്തമാ­യ വി­കാ­രമാ­യ ലൈംഗി­ക തൃ­ഷ്ണ നി­റവേ­റണം. ഭാ­വി­യെ­പ്പറ്റി­ സു­രക്ഷി­തത്വ ബോ­ധമു­ണ്ടാ­കണം. കു­ടുംബം സാ­മൂ­ഹ്യ സു­രക്ഷി­തത്വത്തി­ന്റെ­ കളി­യരങ്ങ് ആകണം. ഇവയെ­ല്ലാം ഭാ­ര്യാ­ഭർ­തൃ­ ബന്ധത്തിൽ ഉൾ­പ്പെ­ടു­ന്നു­. പക്ഷേ­ ഇന്ന് വി­വാ­ഹങ്ങൾ പെ­ട്ടെ­ന്ന് വി­വാ­ഹമോ­ചനത്തി­ലെ­ത്തു­ന്നു­. പീ­ഡനങ്ങൾ വർ­ദ്ധി­ക്കു­ന്നു­. ആത്മഹത്യയു­ടെ­ എണ്ണം പെ­രു­കു­ന്നു­. തന്മൂ­ലം കു­ട്ടി­കളു­ടെ­ ഭാ­വി­ അനി­ശ്ചി­തത്വത്തി­ലാ­വു­കയും അവർ ക്രി­മി­നലു­കളും മനോ­രോ­ഗി­കളും സാ­മൂ­ഹ്യദ്രോ­ഹി­കളു­മാ­യി­ മാ­റു­കയും ചെ­യ്യു­ന്നു­.

12ാം ക്ലാ­സിൽ പഠി­ക്കു­ന്ന സമർ­ത്ഥയാ­യ ഒരു­ വി­ദ്യാ­ർ­ത്ഥി­നി­യു­ടെ­ പരി­വേ­ദനം ഇവി­ടെ­ പ്രസക്തമാ­ണ്. വീ­ട്ടി­ലെ­ ഏകമകളാ­ണവൾ. അച്ഛൻ ഒരു­ നല്ല കന്പനി­യു­ടെ­ അക്കൗ­ണ്ടൻ­്റ്. അമ്മ സ്കൂൾ അദ്ധ്യാ­പി­ക. അല്ലലി­ല്ലാ­ത്ത ജീ­വി­ത സാ­ഹചര്യം. പക്ഷേ­ അച്ഛനും അമ്മയും തമ്മിൽ തല്ലു­ കൂ­ടാ­ത്ത ദി­വസമി­ല്ല. ഇപ്പോ­ഴൊ­ന്നും തു­ടങ്ങി­യതല്ല ഇത്. അവൾ­ക്ക് ഓർ­മ്മയാ­യ കാ­ലം മു­തൽ അവർ തമ്മിൽ അങ്ങനെ­യാ­ണ്. ഇണങ്ങി­യി­രി­ക്കു­ന്നവർ പൊ­ടു­ന്നനെ­ പി­ണങ്ങും. സ്വരമു­യരും, ശകാ­രവർ­ഷമാ­കും പി­ന്നെ­. ശാ­രീ­രി­കമർ­ദ്ദനവും. വീ­ട്ടിൽ വന്നാൽ ഒരു­ സമാ­ധാ­നവു­മി­ല്ല. അച്ഛൻ മകളോട് സംസാ­രി­ക്കാ­റേ­ ഇല്ല. അമ്മയോ­ടാണ് ആ കു­ട്ടി­ വല്ലപ്പോ­ഴും മനസ് തു­റക്കു­ന്നത്. അച്ഛൻ വീ­ട്ടി­ലി­ല്ലാ­ത്തപ്പോൾ അമ്മയ്ക്ക് മകളോട് വലി­യ സ്നേ­ഹമാ­ണ്; ചക്കര വാ­ക്കു­കളാ­ണ്. അച്ഛന്റെ­ തലവെ­ട്ടം കാ­ണു­ന്പോൾ മു­തൽ അമ്മയു­ടെ­ മകളോ­ടു­ള്ള സമീ­പനത്തിൽ മാ­റ്റമു­ണ്ടാ­കും. പി­ന്നെ­ ലോ­ഹ്യമി­ല്ല. തൊ­ട്ടതി­നും പി­ടി­ച്ചതി­നു­മൊ­ക്കെ­ ശകാ­രം. എല്ലാ­ വി­ഷയങ്ങൾ­ക്കും പരമാ­വധി­ മാ­ർ­ക്കു­ വാ­ങ്ങി­യാണ് ആ കു­ട്ടി­ പഠി­ച്ചു­ മു­ന്നേ­റു­ന്നത്. എങ്കി­ലും മാ­താ­പി­താ­ക്കൾ തൃ­പ്തരല്ല. ഒരു­ സ്വാ­തന്ത്ര്യവും അവൾ­ക്ക് ആ വീ­ട്ടി­ലി­ല്ല. അവധി­ക്കാ­ലത്ത് കൂ­ട്ടു­കാ­രി­കളു­മൊ­ത്ത് പകൽ ഒരു­ സി­നി­മ കാ­ണാൻ തി­യേ­റ്ററിൽ പോ­കണമെ­ന്ന ആഗ്രഹം രണ്ടു­പേ­രും പാ­ടേ­ നി­രസി­ച്ചു­. മറു­പടി­ എന്താ­യി­രു­ന്നു­വെ­ന്ന് അറി­യേ­ണ്ടേ­? ‘ഗോ­വി­ന്ദച്ചാ­മി­യെ­ അറി­യാ­മോ­? എന്താ­, ഒരു­ സൗ­മ്യയാ­കാൻ പ്ലാ­നു­ണ്ടോ­?’ കു­ത്തു­വാ­ക്കു­കളാണ് എപ്പോ­ഴും. മാ­താ­പി­താ­ക്കൾ തമ്മി­ലു­ള്ള അസ്വാ­രസ്യത്തി­ന്റെ­ വി­ഴു­പ്പലക്കു­ന്നത് ഈ പാ­വം പെ­ൺ­കു­ട്ടി­യു­ടെ­ അടു­ത്താ­ണ്. ഗതി­മു­ട്ടി­ അവൾ അമ്മയോ­ടാ­വശ്യപ്പെ­ട്ടു­. ‘എന്നെ­ ഒരു­ കൗ­ൺ­സി­ലിംഗിന് കൊ­ണ്ടു­പോ­കണം. ഇല്ലെ­ങ്കിൽ എനി­ക്ക് ഭ്രാ­ന്തു­ പി­ടി­ച്ചു­പോ­കും.’ അച്ഛനറി­യാ­തെ­ അമ്മ മകളു­മാ­യി­ കൗ­ൺ­സി­ലിംഗി­നെ­ത്തി­. നീ­റു­ന്ന ഹൃ­ദയവു­മാ­യി­ വന്ന ആ പെ­ൺ­കു­ട്ടി­യു­ടെ­ അണപൊ­ട്ടി­യ കണ്ണീ­ർ­ത്തു­ള്ളി­കളു­ടെ­ മു­ന്നിൽ ഏത് ഹൃ­ദയവും വി­ങ്ങി­പ്പോ­കും. മണി­ക്കൂ­റു­കൾ എടു­ത്തു­ അവൾ ഹൃ­ദയം തു­റന്ന് പറയാ­നു­ള്ളതെ­ല്ലാം പറഞ്ഞു­. ആത്മഹത്യാ­ പ്രവണത രൂ‍­‍ഡമൂ­ലമാ­യി­ട്ടു­ണ്ട് ആ മനസ്സിൽ. അതി­നു­ പോ­ലും കൃ­ത്യമാ­യ ഒരു­ പ്ലാൻ അവൾ തയ്യാ­റാ­ക്കി­യി­രി­ക്കു­ന്നു­. ഈ‍ കൗ­ൺ­സി­ലിംഗ് കഴി­ഞ്ഞയു­ടൻ അവൾ­ക്ക് മരി­ക്കണം പോ­ലും! അച്ഛനെ­ ഒന്നു­ കാ­ണാൻ എനി­ക്ക് താൽപ്പര്യമു­ണ്ട് എന്ന സന്ദേ­ശവു­മാ­യി­ ഭാ­രപ്പെ­ട്ട ആ മനസിന് അല്പം ആശ്വാ­സം പകർ­ന്ന് ഞാൻ ആ കു­ട്ടി­യെ­ പറഞ്ഞയച്ചു­. കൗ­ൺ­സി­ലിംഗിന് പോ­യ വി­വരം അറി­ഞ്ഞപ്പോൾ അച്ഛൻ പൊ­ട്ടി­ത്തെ­റി­ച്ചു­. അദ്ദേ­ഹത്തി­ന്റെ­ മകളെ­ കൗ­ൺ­സി­ലിംഗിന് വി­ധേ­യയാ­ക്കാൻ ഒരു­ന്പെ­ട്ട എന്റെ­ മൺ­മറഞ്ഞ പി­താ­വി­ന്റെ­ ആത്മാ­വി­നെ­പ്പോ­ലും വേ­ദനി­പ്പി­ക്കു­മാറ് അദ്ദേ­ഹം മോ­ശമാ­യി­ പ്രതി­കരി­ച്ചു­. ഈ ലേ­ഖനം അദ്ദേ­ഹം വാ­യി­ക്കു­കയി­ല്ല എന്നെ­നി­ക്കറി­യാം. പക്ഷേ­ ആരി­ലൂ­ടെ­യെ­ങ്കി­ലും ഇതി­െ­നക്കു­റി­ച്ചറിവ് കി­ട്ടു­മെ­ങ്കിൽ ഞാൻ ധന്യനാ­യി­. ബഹു­മാ­ന്യനാ­യ സാ­റേ­, അറു­പതോ­, എഴു­പതോ­ ഏറെ­യാ­യാൽ എൺ­പത്. അത്രയല്ലേ­ നമു­ക്കൊ­ക്കെ­ ഈ ഭൂ­മണ്ധലത്തിൽ ജീ­വി­തകാ­ലം. താ­ങ്കൾ ഇത്രയ്ക്ക് ക്ഷു­ഭി­തനാ­കു­ന്നതു­കൊ­ണ്ട് ആയുസ് കു­റയു­കയേ­ ഉള്ളൂ­. ജന്മം നൽ­കി­യ കു­ഞ്ഞി­ന്റെ­ ഭാ­വി­യും കരി­ഞ്ഞു­പോ­കും. വീ­ണ്ടു­വി­ചാ­രമു­ണ്ടാ­കാൻ ഞാൻ ആത്മാ­ർ­ത്ഥമാ­യി­ പ്രാ­ർ­ത്ഥി­ക്കു­ന്നു­. ദാ­ന്പത്യജീ­വി­തത്തി­ലെ­ പാ­ളി­ച്ചകൾ മൂ­ലം ജീ­വി­തമി­ല്ലാ­താ­യി­ത്തീ­രു­ന്നത് ദാ­ന്പത്യത്തി­ലേ­യ്ക്ക് പ്രവേ­ശി­ക്കാ­ത്ത ഒരു­ സാ­ധു­പെ­ൺ­കു­ട്ടി­യു­ടേ­താ­ണി­വി­ടെ­. ഇങ്ങനെ­ എത്ര കഥകൾ!

ഭാ­ര്യാ­ഭർ­തൃ­ബന്ധത്തിന് എല്ലാ­ മതങ്ങളും പരി­പാ­വനതയും പരി­ശു­ദ്ധി­യും കല്പി­ച്ചി­ട്ടു­ണ്ട്. മരണം വരെ­ നി­ലനി­ൽ­ക്കേ­ണ്ട ഈ ബന്ധം ശ്രദ്ധയോ­ടെ­ കൈ­കാ­ര്യം ചെ­യ്യേ­ണ്ട ഒരു­ പളു­ങ്കു­ പാ­ത്രം പോ­ലെ­യാ­ണ്. തേ­ച്ചു­ മി­നു­ക്കി­ വെ­ച്ചി­രു­ന്നാൽ മനോ­ഹരം. താ­ഴെ­ വീ­ണാൽ പൊ­ട്ടി­ത്തകരും. ജീ­വി­തപങ്കാ­ളി­യെ­ ആയി­രി­ക്കു­ന്ന അവസ്ഥയിൽ ഉൾ­ക്കൊ­ള്ളാ­നു­ള്ള മനസി­ല്ലാ­ത്തപ്പോ­ഴാണ് കു­ടുംബജീ­വി­തത്തിൽ പ്രശ്നങ്ങളു­ടെ­ തീ­പ്പൊ­രി­ പറക്കു­ന്നത്. ഈ സത്യം അറി­യി­ക്കു­ന്നതി­നാണ് ഇന്ന് പരക്കെ­ വി­വാ­ഹത്തിന് മു­ന്പ് കൗ­ൺ­സി­ലിംഗ് (premarital) നടത്തു­ന്നത്. വി­വാ­ഹത്തി­നു­ മു­ന്പു­ള്ള സങ്കല്പങ്ങൾ വി­വാ­ഹശേ­ഷമു­ള്ള യാ­ഥാ­ർ­ത്ഥ്യങ്ങളു­മാ­യി­ പൊ­രു­ത്തമി­ല്ലാ­തെ­ വരു­ന്പോൾ യാ­ഥാ­ർ­ത്ഥ്യത്തെ­ ഉൾ­ക്കൊ­ള്ളു­വാ­നു­ള്ള ഹൃ­ദയവി­ശാ­ലത കൈ­വരി­ക്കു­ന്നതിന് നമു­ക്ക് സാ­ധി­ക്കണം. ഇവി­ടെ­ നമ്മു­ടെ­ ചക്കി­യും ചങ്കരനും പൂ­ർ­വ്വവി­വാ­ഹ കൗ­ൺ­സി­ലിംഗി­നൊ­ന്നും പോ­യി­ട്ടി­ല്ല. അവർ തമ്മി­ലു­ള്ള ആഴമാ­യ ബന്ധത്തി­ന്റെ­ രഹസ്യമെ­ന്താ­യി­രു­ന്നു­. ‘ഞാ­നൊ­ന്നു­മല്ല, ഞാ­നൊ­ന്നു­മാ­യി­ട്ടു­മി­ല്ല’ ഈ വലി­യ സത്യം ആ സാ­ധു­ക്കൾ­ക്ക് തി­രി­ച്ചറി­യാൻ കഴി­ഞ്ഞി­ല്ലെ­ങ്കി­ലും ജീ­വി­തത്തിൽ പ്രാ­വർ­ത്തി­കമാ­ക്കാൻ കഴി­ഞ്ഞു­. ഇന്ന് നമ്മു­ടെ­ കു­ടുംബങ്ങളിൽ ചക്കി­ക്കൊ­ത്ത ചങ്കരന്മാ­രി­ല്ല. ധിം തരി­കി­ട തോം ഉണ്ട്, മറ്റു­ള്ളവരു­ടെ­ പി­ടലി­യിൽ കാ­ലു­റപ്പി­ച്ചു­ള്ള ‘ധിം തരി­കി­ടതോം’

You might also like

Most Viewed